Category: Abante

Buhayin ang magandang tradisyun ng Pasko; ingat sa manloloko

Ellen Leave a comment

Simbang Gabi

Pasko na talaga. Simula na ng simbang gabi.

Maganda naman at buhay na buhay pa rin ang tradisyun ng simbang gabi, ang misa sa medaling araw. Paglabas mo ng simbahan, nandiyan ang puto-bumbong at bibingka.

Dito sa Manila, kape ang mainit na inumin. Three-in-one na. Sa probinsiya, salabat. Yung may kaya, tsokolate na malapot kasama ng ibos-suman at mangga. Ang sarap. Tamang-tama sa malamig na simoy ng hangin.

Ang ginagawa pa namin noon, nagsisindi ng mga naipon na basura na kadalasan ay dahon ng mga puno. Upo kami doon sa paligid ng apoy at magkwentuhan habang umiinom ng salabat o kape. Ang kape doon, kung hindi barako, kape ng bigas.

Sana ang ating Department of Tourism, makipag-ugnayan sa ating mga lokal na pamahalaan na hindi lamang ipagpatuloy ang simbang gabi kung di buhayin ang mga magandang kaugalian para sa mga kabataan.
Pasko na talaga dahil grabe na ang trapik.

Noong Biyernes, talagang usad pagong ang mga sasakyan. Araw kasi ng sweldo. Yun ang hinintay ng marami para makapag Christmas shopping. Tapos, marami ding Christmas party.

Sa susunod na mga araw, sigurado ganun pa rin katindi ang trapik. Hanggang bagong taon na yan dahil pagkatapos ng Christmas, tuloy pa rin ang shopping at outing gamit ang mga napamaskuhan.

Ganyan lang talaga ang buhay. Kahit mahirap, marunong naman tayo magsaya kahit papaano.

Habang tayo ay nagdidiwang ng kapaskuhan, isipin natin ang mga biktima ng bagyong Pablo. Kung may maibigay, pwede tayong mag-share. O sa mga nanganga-ilangan na ating nakikita o nasasalubong sa araw-araw natin na buhay.

Ingat tayo sa pagsa-shopping. Naglilipana ang mandurukot.

Talagang hindi nawawala ang mga taong masama ang budhi. Huwag maniniwala sa mga kumakalat ng text na nanalo kayo sa kung anong promo. Noong isang buwan may natanggap akong text na nanalo daw ang aking cellphone number ng P950,000 at bahay at lupa pa sa Camelia Subdivision, kasama daw sa Handog-Pabahay sa OFW ni Sen. Manny Villar.

Nagtaka naman ako dahil, hindi ako OFW. Pinadala ko sa information officer ni Villar na si Jan Mata ang text at sinabi kong kukulektahin ko na ang aking panalo.

Tinawagan ako ni Jan. Sabi niya, kung mamimigay si Villar ng lupa’t bahay at ganung kalaking pera, hihingi na rin siya.

Nagpalabas tuloy sila nitong babala na huwag maniwala sa nanloloko na text dahil walang ganung raffle draw o contest:

“The Villar Foundation warns the public about text scams that continue to circulate that use its name. The foundation does not have any ongoing raffle draws/contests nor does it have a cash assistance program. Please ignore any text messages claiming you have won in such, because those are certainly scams.”

Ingat.

Paala-ala kay Pacquiao: hindi ka superman

Ellen Leave a comment

Pacquiao crumples to the floor

Akala ko ang leksyun na nakuha ni Manny Pacquiao sa kanyang pagkatalo niya sa Mexicanong si Juan Manuel Marquez ay hindi siya superman at dapat na siyang mag-retiro.

Hindi pala. Gusto pa niyang lumaban ulit. Kaya pinag-uusapan na ngayon ang panglimang Pacquiao-Marquez fight. Baka sa Abril daw.

“I am going to rest and come back to fight. I would go for a fifth,” sabi niya sa interview sa kanya sa Las Vegas isang araw bago siya pinatumba ni Marquez.

Naloko na. Gusto yata maging gulay. Anhin niya ang kanyang bilyunes kung gulay naman siya.

Sabi ni Ronnie Nathanielsz, sports analyst, na delikado sa edad ngayon ni Pacquiao (magiging 34 siya sa Disyembre 17) , ang magpapatuloy sa boksing, isang sports na talagang bugbog ang katawan.

Sabi ni Nathanielz kapag tinitingnan niya ang coach ni Pacquiao na si Freddie Roach na dati ring boksingero at ang dating heavyweight champion na si Muhammad Ali, parehong may Parkinson’s disease, natatakot siya para kay Pacquiao.

Siguro nga mahirap niya tanggapin ang kanyang pagka-knockout. Sana man lang desisyun. Hindi e. Tumiklop muna siya bago sumubsub. Sabi ng isa sa Facebook: “Nag-planking na lang si Paquiao.” Uso kasi ngayon ang planking. (Ang planking ay isang exercise na nakadapa pero nakataas ang puwit. Ginagawa din ng mga aktibista ang planking sa kalsada kung gusto nila harangin ang mga sasakyan sa kalsada.)

Mga isang minuto rin bago nakabangon si Pacquiao. Nawalan yata siya ng malay sa lakas ng suntok ni Marquez. Kaya marami ang nag-alala na baka apektado ang utak. Sabi sa report okay naman daw ang resulta ng brain scan.

Siguro mahirap para kay Pacquiao na magretiro na talo siya dahil yun palagi ang iisipin ng mga tao at sa mga artikulo sa kanya yun palagi ang babanggitin.

Maganda sana kung ang huling laban niya ay panalo siya. Kaya dapat noon pa siya nagretiro. Matagal nang sinasabi sa kanya ng kanyang inang si Mommy Dionisia.

Ang problema kasi kapag sikat ka, napaligiran ka ng mga sipsip na Diyos ang turing sa iyo. Lalo pa ang mga oportunista na kumikita ng limpak na limpak na salapi tuwing laban ni Pacquiao.

Kaya akala ni Pacquiao superman siya. Kaya niya gawin ang gusto niya.

Gusto niya kumanta, nagku-konsyerto siya kahit hindi naman talaga maganda ang boses at ang pangit naman niya kumanta. Pinapalakpakan naman kasi.

Kongresman siya kahit na panay naman absent niya. Ngayon, pasok din sa pulitika ang asawang si Jinkee at ang kanyang kapatid. Sa isip niya, kaya nila lahat yan dahil lumalangoy sila sa pera.

Ganyan ang epekto ng kasikatan at sobrang daming pera.

Kailan pa tayo matutoto na huwag abusuhin ang kalikasan?

Ellen Leave a comment

Thanks to Yahoo for this photo.

Nakakabagbag damdamin ang nangyari sa Compostela Valley at Davao Oriental na talagang hinagupit ng bagyong “Pablo.”

Habang pinapanood , pinapakinggan at binabasa ko ang mga report galing doon, naisip ko,tayo na hindi tinamaan ng hagupit ng bagyong “Pablo” ay walang karapatang magreklamo at mamaktol sa mga problema natin.

Kung ano man ang ating problema – walang pera pangbili ng bagong IPhone o pinakabago na labas ng Samsung o kulang ang ating pang-Christmas shopping – wala yan sa kalingkingan sa hirap na dinaranas ngayon ng mga tao sa Davao Oriental at sa Compostela Valley na mismo ang kanilang evacuation center ay tinangay rin ni Pablo. Wala silang masilungan habang patuloy ang pag-ulan. Kahit sa pagkain at inumin kinukulang.

Pinakita sa TV ang bata na na- rescue sa putikan. Buhay siya ngunit puno ng sugat ang katawan. Hindi pa nakikita ang kanyang mga magulang at 11 kapatid. Nang binigyan ng tubig, nagpasalamat siya. Nakaka-iyak at nakaka-hanga.
Read More

Nakakalalake

Ellen Leave a comment

Limang buhay ang nasira dahil lamang sa yabang.

“Nakakalalake.” Yan ang sabi ng pulis ng dahilan ng pagpatay sa isang Amerikanong Marines, si GeorgeAnikow, 41 taong gulang ng apat na lalaki na nakilalang sina Jose Alfonzo Abastillas, 24; Crispin Chong Dela Paz, 28; Osric Malabanan Cabrera, 27; at Galicano Salas Datu III,22.

Konting sagutan. Ang nagpainit ng ulo talaga ng apat ay ang pagtapik ni Anikow ng kanilang sasakyan na silver na Volvo. (Ano ba ang sa Volvo na naging brutal ang nakasakay kapag ito ay natapik? Di ba Volvo na berde ang kotse ni Robert Blair Carabuena, ang nambugbug sa MMDA traffic aide na si Saturnino Fabros? Di ba ang pagtapik din ni Fabros ng kanya nagwala si Carabuena?)

Nakakulong na ngayon itong apat. Murder ang kaso ng mga ito. Makalaya man sila balang araw, nagkawindang-windang na ang kanilang buhay. Kababata pa nila. Nakapag-aral at may kaya. Ito si Datu, nag-aaral pa sa La Salle.

Dahil lamang sa gustong patunayan ang pagkalalake. Ano ba yung “nakalalake.”

Yun din kasi ang salita sinabi ng isang lalakeng nakasakay ko sa shuttle van na nakipag-away sa kapwang pasahero na lalake rin.

Nangyari ito noong Nob. 19. Lunes na umaga,sa shuttle bus na sinakyan ko mula Las Pinas papuntang Makati, nag-away ang dalawang lalaki sa likuran.

Nasa pangalawang row ako ng shuttle kaya nasa likuran ko sila. Sa kanilang sagutan, ang natanto namin ng ibang pasahero na ang dahilan ay ang espasyo sa upuan.

Sa mga sanay sumakay sa shuttle van, alam naman natin na upong sardinas talaga ang kailangan. Ang tatluhan ay naging apatan. Kaya kung medyo hindi payat ang isang pasahero, kalahati na lang na puwit ng isa ang naka-upo.

Ang isang pasahero lalaki, kampante yata ang upo (baka may ini-isip) kaya sinabihan siya ng pasaherong pinakahuling dumating na umusod. Umusod naman.

Mainit yata ang ulo ng lalaking huling dumating dahil nagsalita pa siya na “kung hindi pa kita sinabihan, hindi ka umusod.” Nagpalitan ng salita hanggang, aba, gusto na magsuntukan.”Nakakalalake e,” sabi ng isa.

Ay ang sikip-sikip na nga yung van, tapos magkaroon pa ng aksyon. Kaya yung mga babaeng pasahero naghiyawan na. Sinasaway sila. Ayaw makinig yung dalawang lalaki.

Sinabihan ng isa na medyo may edad ang driver na huminto at bababa sila. Hindi ako nakatiis,sumali na rin ako. Sabi ko, “Ano ba kayo. May mga pamilya kayo. Tapos magaaway kayo dahil lang sa sikip ng upuan?’

Isip-isip ko, sige, bumaba kayo at magsuntukan. Kapag nahuli kayo ng pulis, tatanungin kung ano ang pinag-awayan, Kapag malaman niyang dahil lang sa espasyo sa upuan, baka batukan pa kayo.

Natauhan na rin yata kaya nagpatuloy na rin ang aming biyahe na walang nagpatayan.

Naisip ko itong insidente nang mabasa ko ang balita tungkol sa isang survey U.S. Gallup na Pilipino ang pinaka-emotional” sa 140 na bansa sa mundo.

Tinanong daw ang mga respondent kung sila ay naging masaya, nalungkot, nagalit, ngumiti o tumawa sa araw nay un at sa nakalipas na araw. Yes na yes ang mga Pilipino.

Ang Singapore naman ang pinaka hindi “emotional.”

Hindi naman nakapag-taka. Tayong mga Pilipino, madali tayong madala sa emosyon at hindi masyado binubusisi ang impormasyun at mga rason bago mgdesisyun.

Kaya itong katangian ay ginagamit ng mga pulitiko. Kapag kampanya, hindi pinag-uusapan ang kakayahan ng kandidato. Kanta at sayaw ang ginagawa nila para mapasaya ang mga tao na bumubuto naman sa mga kandidato na guwapo o maganda at magaling kumanta at sumayaw. Kapag nasa pwesto na, wala nangyayari.

Ngunit maganda naman sanang katangian ang may-emosyun dahil ibig sabihin noon, pinapaandar ang puso, hindi lang utak. Makatao.

Dapat balanse ang puso (emosyun) at utak. At piliin ang isyu na pagaksayahan ng emosyun. Kapag espasyo lang sa upuan, pagpasensyahan na. Walang kinalaman yan sa pagkalalake.

Bakit kaya hindi nababahala si Brillantes sa mga palpak ng NPO?

Ellen Leave a comment

An NPO official gives intsructions to NPO employees how to shade sample ballots for testing prior to scheduled testing in violation of BAC rules and procedures that only the BAC chairman should initiate such action together with other members of the committee.

Nakakapagtaka, nakakaduda at nakakabahala ang hindi pagkabahala ng Commission on Elections sa mga palpak na nagyayari sa bidding ng pag-imprinta ng balota na gagamitin sa 2013 na eleksyun.

Inamin ni Comelec Chairman Sixto Brillantes Jr. na palpak ang mga balota na ginawa ng Holy Family Printing Corp, ang pinanalo ng National Printing Office sa pag-imprenta ng 55 milyon na balota para sa 2013 na eleksyun.

Dapat kasi sa testing , isang libo na sample ballots ang gamitin. Noong unang test, Septyembre 12, 2012, walo lang ang dala ng Holy Family. Di ba dapat noon pa lang disqualified na sila dahil ibig sabihin nun, nag-bid sila na hindi pala sila handa gumawa ng trabaho na gusto nila kunin.

Hindi ito basta-basta lang trabaho. Balota ito para sa national na eleksyun. Demokrasya ng bansa ang nakasalalay dito.

Ngunit okay lang sa NPO. Sinubukan nila ang walong sample ballot na dala ng Holy Family. Anim sa walo ay hindi nagkasya sa makita na nabili na ng Comelec- ang Precinct Count Optical Scan machines galing sa Smartmatic.

Paano ngayun yun?

Sobra talaga ang bait ng NPO sa Holy Family . Binigyan ng isang buwan para ayusin ang kanilang trabaho.

Nagkaroon ng pangalawang test noong Oktubre 11, 2012. “Isang libong balota ang ginamit at perfect ayun sa report sa amin,” sabi ni Brillantes.

Ang report ng NPO, pito lang daw ang reject sa 1,000 na sample ballots na dala ng Holy Family.

Sabi ng NPO yan dahil wala naman ang ibang bidders sa pagbilang ng mga nakapasa na balota.

Ang problema lang sa pangalawang test ay ibang balota ang ti-nest kaysa yung isinumite sa bidding. Ibig sabihin nun, mali ang mga dokumentong isinumite sa bidding?

Di ba sa bidding rules, dapat mga orihinal na dokumento ang gagamitin sa lahat na tests at mga post qualification verifications? Hindi pwedeng magpalit ka ng proposal kapag tapos na ang bidding at nanalo ka na.

Kung mali pala ang isinumite sa bidding, balit nanalo ang Holy Family? Di ba, kahit nanalo na, kung hindi makapasa sa post qualification verification, dapat magkaroon ulit ng bagong bidding?

Iba na talaga kapag gustong panalunin. Alam naman yan ng mga sanay sa bidding sa pamahalan.

Kaya lang akala natin kasi “tuwid na daan” na ang umiiral ngayon at dapat kung ano ang nasa patakaran, yun ang sundin. Dahil kung magkaroon ng palpak, taumbayan ang kawawa.

Hindi dapat kampante si Brillantes kasi ang balita ko magsasampa ng kaso sa Ombudsman ang mga natalong bidders, ang joint venture ng Advance Computer Forms Inc., ASA Colors at ePDS Inc, ang subsidiary ng Philippine Long Distance Telephone Co., at Smartmatic-Total Information Management laban kay NPO Director Emmanuel Andaya at ibang opisyal ng NPO.

Noong isang araw lang, dinala na sa Sandiganbayan ang isang reklamo laban din sa NPO ng isang private printer sa Cebu, si Guillerno Sylianteng ng Ready Forms, na natalo sa bidding ng accountable forms.
Gumawa daw ng “fabricated emergency situation” ang NPO at ibinigay ang kontrata sa JI Printers.But it was okay with NPO.

Nakakapagtaka na hindi nababahala ang Comelec.